een maand in een notendop.

Holaaaaaaaaaa!

Heel heel lang geleden. Veel nieuws. Het probleem is dat ik het nu eventjes moeilijk heb te grabbelen in het verleden. Ik ga beginnen bij een schooluitstap die ik zo'n 3 weken geleden heb gemaakt. Met de unief zijn we naar Volcan Baru geweest, niet met mijn klas, ik kende niemand, mijn prof had me uitgenodigd. De hele nacht in een bobbelbus rijden vond ik niet erg om dan 's morgens 1 van de meest belangrijke plekken van Panama te beklimmen. Nu 2 dingen zaten niet echt mee: de conditie van de Panamesen en het weer. Om de top te bereiken en de kraters te zien is het immers 13 km stijl stijgen, iets waar Panamesen veel te lui voor zijn (we klommen 5 km) en het was echt een rotweer, waardoor bijvoorbeeld dit prachtig zicht vanop mijn foto gewoon een miswolk lijkt. Ik ben zowat 5 keer uitgegleden in de modder onderweg. Toch vond ik het leuk andere mensen te leren kennen en ik heb toch ook genoten van een aantal zichten. Sowieso gaan we wel eens terug met AFS. Misschien was het weer van die dag een voorbode voor wat een week later in Panama hier het nieuws zou beheersen: overstromingen. Heel veel landbouwproducten en huizen zijn vernield. Het ergste aan deze catastrofe dat is dat sociale zekerheid en verzekeringen hier helemaal niet zo ontwikkeld zijn als bij ons, dus dat vele mensen gewoon alles kwijt zijn. Mijn mama Flor heeft heel wat droge kleren opgezonden naar de getroffen gebieden.
Met AFS Penonome zijn we vorig weekend naar Coclesito geweest, een arm landelijk dorp zo'n 50 km met bus, maar door de hobbelige, bijna onbereidbare weg deden we daar 2 uur over. Was tof nog eens bergen te zien en te zemmen in de rivier. Om dat bootje te besturen had ik trouwens best veel evenwicht nodig! Ik ben wel echt geschrokken van de armoede die daar heerst. Na 10u is er geen elektriciteit meer tot 6u in de ochtend. We sliepen in een huis met een wc boven een put. We goten er benzine op tegen de stank. Ik sliep in een 2-persoonsbed met 3 en in de nacht vielen er druppels op mijn kaak, een lek blijkbaar... Ik hoorde ook een muis op het dak piepen. Het mag duidelijk zijn dat ik een hele nacht niet geslapen heb. Fijne ervaring, dat wel:).
Moederdag is hier echt een gek belangrijke gebeurtenis. Ten eerste is het een vrije dag. Reclames op tv voor vanalles, het centrum 5 maal zo druk, want iedereen op zoek naar cadeau's...Wij met AFS Penonome hebben Spaanse serenades, begeleid door gitaren, ingestudeerd, waarmee we de mama's aan het venster van hun slaapkamer tussen 12u 's nachts en 5u 's morgens hebben verrast.
Een heel gezellige nachtelijke tocht. Oja de foto bij mij thuis is zoals je ziet binnen, dit omdat mijn mama haar venster niet aan de slaapkant is en ze redelijk diep slaapt. Sommige mama's waren echt geëmotioneerd, mijn mama heeft ook geluisterd met traantjes...
Na mijn 2 nachtjes zonder slaap ging ik dezelde morgen om 7u 's morgens naar Panama. Die dag gingen we mijn 92-jarige oma in het bejaardentehuis bezoeken en ik weet niet veel meer van die dag, want ik was een redelijke zombie. Vanaf de woensdag tot de zondag heb ik gelogeerd in het huis van mijn achternicht, Gaby (dat meisje van Isla Grande) in Panama City. Was echt zalig om nog eens goed te kunnen shoppen, niet dat ik zo fantastisch veel gekocht heb, maar alleen de verschillende winkels leren kennen op verschillende plaasten is voor elk meisje genieten, toch. We zijn ook naar een familieverjaardagsfeest geweest in een huis aan zee. Op de foto zie je een typisch verjaardagsritueel, waarbij de kindjes slaan met een stok op een beest, gevuld met snoepjes, gevolgd door de volwassenen geblindoekt, todat het ding scheurt en iedereen naar beneden duikt om zoveel mogelijk snoep bijeen te scharrelen. De disco in de city mag er trouwens ook zijn!

De 15de december waren het hier Patronales in Penonome, dan wordt een heilige gevierd, wat hier dus de maagd Maria is. Een kitscherige kar met met Maria op werd voortgetrokken en een heel lange stoet van mensen liep er in stilte achter, biddend?. Echt amusement is dat dus niet:), MAAR 's avonds zijn er voor de gelegenheid een soort rondreizende buitendisco's en daar gaan de jongeren dan naartoe tot de vroege uurtjes. Het was een fijn reggaetonfeestje! 2 Vlaamse AFS-makkers Jordie en Max zijn blijven logeren in Penonome voor de gelegenheid en nog een dagje blijven hangen om naar het strand te gaan en poker-avond te houden op mijn terras. Wel nog verwarrend nederlands, engels en spaans gemixt, maar keigezellige dagen!
Sinds gisteren zit ik alweer in Panama City, want vandaag is mijn 21-jarige broer vanuit Argentinië toegekomen. Hij studeert zo in het zeeleger (ik weet het correcte nederlandse woord daar even niet voor) en hij is veel gereserveerder dan mijn andere broer, maar wel keigrappig en sympathiek. Hij is trouwens degene die het meest gesmeekt heeft bij mijn mama om een AFS student in huis te halen, terwijl hij hier maar 2 maand gaat zijn. En hij kan met de auto rijden, handig!

Ik wed dat ik heel veel dingen niet vermeld heb, hoe kan dat ook anders als ik meer dan een maand in 1 blogbericht aan het vermelden ben, maar goed, wat me het meest is bijgebleven, heb ik verteld.

Een heel gelukkig kerstfeest aan iedereen!
Dat is trouwens thema voor een volgend blogbericht, kerst is echt kitsch hier!

Liefs Liesbeth