Xopaaaaa!
Ik denk dat Panama me een beetje lui heeft gemaakt. Meer dan een maand zonder blogbericht...
Laten we beginnen bij Carnaval, zowat de meest gekke dagen uit mijn leven. Eind februari was dat. 5 nachten en 4 dagen. Ik ga het proberen uitleggen, ik moet het helaas zonder foto's doen, aangezien jullie wel nog weten dat mijn camera kapot is. Even deze verkeerde voorstelling uit de wereld helpen: carnaval hoeft geen verkleedpartij te zijn. Overdag ga je met je lelijkste kleren, een pet en een zonnebril en heeeel veel zonnecrème naar het centrum van je stad. (Als je stad carnaval viert, zoniet reis je naar een stad waar ze het wel vieren). Hier in Penonome hadden ze het! Langs de kant van de hoofdstraat van je stad staan er allemaal stellingen met mensen op en grote watertanken. Zo spuiten ze alle dansende en vaak dronken mensen nat, want zonder dat water kan je echt in de zon geen dag dansend en feestend overleven. Er zijn ook verschillende podia met reggae-artisten en met de verkiezingen die eraan kwamen ook veel politieke-reclame-podia. De presidentskandidaat, die met een grote voorsprong in de peilingen op kop loopt, heeft me een handkus gegeven en geschreeuwd: 'Vive la Belgicá'. Echt wel een eer hoor, hij is de bekendste panamees van het moment. Een partijgenoot heeft me ook een string cadeau gedaan met zijn naam op. Gek, gekker, gekst. Heel heel belangrijk ook zijn de koningingen en prinsessen tijdens Carnaval. Dat zijn mooie meisjes die verkozen zijn om een bepaalde stad te vertegenwoordigen tijdens Carnaval. Op van die mooie glitterkarren voortgetrokken, groeten zij dan het publiek. Omdat wij een rivier in het centrum van de stad hebben hier in Penonome, was het een stoet op de rivier. ' S avonds gaan de mensen dan naar huis: eten, wassen zich en slapen een klein beetje om dan naar ph, de openluchtdiscotheek te gaan tot de vroege uurtjes. De laatste 2 dagen van Carnaval ben ik naar Las Tablas gegaan, dat het beroemdste en dus ook drukste carnaval van Panama heeft. Heel speciaal daar is dat er een concurrentiestrijd is tussen 2 koningingen, waardoor de kleren en karren echt spectaculair zijn. Sorry, het is echt moeilijk om carnaval te schetsen. Maar het is fantastisch!!
Ik ben in maart op reis gegaan naar Costa Rica samen met Stephanie, een waalse meisje van AFS, die hier ook in Penonome woont. Eerst was het onzeker of we die reis wel gingen kunnen doen, want we hebben nog altijd ons Visa niet ontvangen. Ons internationaal paspoort gaf ons maar toestemming in Panama te verblijven tot november 2008. Omdat AFS slechte communicatie heeft gehad met de immigratiedienst, hadden we dat visa dus niet in bezit. Nu we vonden dat redelijk oneerlijk, want we kunnen alleen maar reizen in de vakantie en die was op z'n eind aan het lopen. Dus koppig als we zijn (soms blijkt dat ook goed te zijn) hebben we 2 weken lang ongeveer elke dag AFS gebeld en zijn we naar het AFS kantoor in de city gegaan om wat druk uit te oefenen. Zo hebben we een onofficieel papier verkregen, dat zei dat we legaal in Panama waren. Verder kregen we ook een naam van een grenswachter, die ons wel zou helpen in problemen. Garanteren dat we zonder problemen Panama weer zouden kunnen binnentreden, kon AFS niet, maar we besloten het risico te nemen.
Met een nachtbus vanuit Panama City vertrokken we naar San Jose, de hoofdstad van Costa Rica. 16 uren deden we hierover. 3 dagen bleven we in de hoofdstad in het huis van Maite, een lieve en gekke spaanse dame, die ik eens in Panama had leren kennen en me had uitgenodigd. Vanuit San Jose bezochten we vulkanen. Echt indrukwekkend!
Maite, die al zo'n 6 jaar in Costa Rica woont en daar haar vrienden heeft, kon voor ons wat hotelletjes regelen aan een goedkope prijs voor de rest van onze reis.
Na vele knuffels aan onze lieve Maite, verlieten we San Jose en gingen we naar Sarapiqui, een minder toeristische plek in Costa Rica, maar warm aanbevolen door onze spaanse gastvrouw. Heb daar veel speciale bloemen en planten gezien en ook pre-columbiaanse overblijfselen. Het hotel was echt nog luxueus (voor wat wij dankzij Maite maar betaalden). Douche met WARM water en lekker eten. Vanuit die plek gingen we naar de kusten van Costa Rica naar Cahuita en Puerto Viejo, weer meer in de richting van Panama toe. We kwamen terecht in van die gezellige reggae-dorpjes met keimooie stranden. Costa Rica is ook beroemd voor zijn vele nationale parken. Daarin heb ik dan aapjes kunnen spotten en blauwe vlinders enz.
1 dag hebben we ook zo een tour gemaakt met een gids. We hadden die man de avond ervoor leren kennen in een reggae-cocktailbar en we mochten gratis mee, haha. We gingen planten gaan bestuderen en zagen hoe een bri-bri vrouwtje (bri-bri is een oude stam in Costa Rica met nog een eigen taal, hoewel weinig gebruikt) chocolade maakt uit een cocao-vrucht. Ook bezochten we deze mooie waterval, die veel groter was in het echt, dan ze lijkt op deze foto.
Na ons strand-dagen in Costa Rica, zijn we met de een kloppend hartje naar de grenspost gereisd om Panama binnen te kunnen. Al snel zagen we waarom we deze onofficiële grenspost hadden uitgekozen, want de grenswachters waren meer aan het kijken naar ons charmant buitenlands snoetje dan naar het internationaal paspoort. Zonder enig probleem konden we ons reisje verderzetten. We hadden ons onofficiële papieren niet eens nodig! We bleven slapen bij een AFS-vriendinnetje dicht bij de grens. De volgende dag vroeg gingen we naar de eilandengroep Bocas del Toro, waar ik eerder met AFS al was geweest. Die eerste keer hadden we heel weinig zon en ja nu die tweede keer was het echt genieten. 2 dagen en 2 nachten zonder slaap was dat, want Bocas del Toro is dé feestplek in Panama:). Vanuit die uithoek van mijn geliefde Panama, zijn we dan weer naar Penonome gegaan. Over dat traject deden we toch zo'n 10uur. 
Heb een fantastische low-budget reis gemaakt. Zoveel interessanter om te reizen met 1 persoon, dan met een grote groep. Ik heb heel veel fijne, verschillende en interessante mensen leren kennen! Ik ben ook zo blij met die kennis van het Spaans. Het opent werelden. Meer foto's (van Stephanie) binnenkort op facebook.
Sinds dinsdag ga ik weer naar de unief. Ik studeer nog altijd toerisme. Ben dus overgegaan van het 2de semester 2de jaar naar het 1ste semester 3de jaar. (zonder examens te maken, maar dat wisten jullie al). Mijn klasje is nog altijd die toffe bende van weleer.
De tijd vliegt. 3 maanden resten mij nog. Dat is echt niets!
Liefs
