en we zitten over de helft...

Hallo!


Het is hier nog steeds vakantie. Ik ben dus nog altijd beetje bij beetje mijn Panama aan het verkennen. Ik ging de voorbije maand nog eens terug naar El Valle, omdat ik het daar nog niet helemaal gezien had. Ik ging naar Ola om daar een mooie waterval te bekijken. Natuurlijk ook af en toe naar het strand of gewoon hier in Penonome zelf naar de rivier, zowat de ontmoetingsplaats voor de jongeren. Verder ben ik eens naar de kermis geweest in Chorrera,waar mijn oma van 92 woont. Nu een kermis hier is 1000 maal groter als bij ons en veel echter. Je kan er typische Panamese dingen eten en kopen. Er zijn dansvoorstellingen. Je kan er verschillende koeien bekijken en kopen. Er is een soort wedstrijd waarbij een koe gekroond wordt tot koe van de feria van Chorrera 2009. (enja dan kan de eigenaar vanzelfsprekend een hogere prijs vragen, snapie). Botsautootjes kunnen ook niet ontbreken natuurlijk. ' S avonds is er dan PH, discotheek in openlucht. Ik was jammergenoeg mijn identiteitskaart vergeten, dus hebben we (dan wel gratis)gedanst buiten de PH, maar op dezelfde muziek. Ook heb ik 2 propagandafeesten meegemaakt in de voorbije weken.
1 van Mas Mobil, wat je kan vegelijken met Proximus en 1 van Martinelli, presidentskandidaat. Op beide feesten worden reggaetonzangers uitgenodigd en gratis T-shirts gegooid en gaat het publiek volledig uit z´n dak. Op het presidentpropagandafeest deed Martinelli dan natuurlijk een toespraak en het publiek was dan volledig overtuigd om hem z'n stem te geven (althans tot het feest van de andere presdidentskandidate Balbina :) ). Oja de reggaezangers die goed betaald worden natuurlijk vroegen dan aan het publiek: Gaat Martinelli winnen: 'jaaaaaaaaaaaaaaaaaa' Wie gaat voor Balbina stemmen : ' BOOOOOOEEEEEEEEEEEH. Op televisie hier wordt er trouwens echt oorlog gevoerd in de campagnes. In België vlieg je de gevangenis in voor laster.




Ik ben her voorbije weekend met AFS naar San Blas ( Kuna Yala) geweest en dat is sowieso qua reiservaring het hoogtepunt tot nu toe in mijn Panamajaartje. Dat is dus,

zoals Bocas del Toro( in mijn vorig blogberichtje vemeld), een eilandengroep. Maar helemaal verschillend en naar mijn aanvoelen veel interessanter nog, omdat de plek uitsluitend bewoond wordt door Kunas,een soort Indianen.

Kuna Yala is trouwens ook bijna onafhankelijk van Panama met eigen wetten enz. Ik heb prachteilanden gezien met palmbomen, doorzichtig water en wit zand. Ik heb kreeft,inktvis en krab gegeten. Ik heb gesnorkeld, daar waar een gezonken schip ligt, en zo dus veel koralen en mooie visjes gezien. Maar San Blas is zoveel meer dan dat! Ik kan het moeilijk verwoorden, maar er heerst door een ongelooflijke rust. Er zijn toeristen, maar aangezien het helemaal niet makkelijk is op het grondgebied van de Kunas te komen, is dat redelijk beperkt. 2 lange avonden heb ik met een Kuna gepraat over hun gewoonten en regels en echt waw respect,dat ze in deze dolgedraaide wereld gewoon nog hun eigenheid bewaard hebben. Een aantal kleine dingetjes: ze spreken Kuna (schijnt niet te vegelijken te zijn met enige andere taal en wordt mondeling overgedragen) en spaans als 2de taal. Ze slapen in een hangmat. Wanneer iemand iets fout doet, wordt er een open volksvergadering gehouden. Bijvoorbeeld het kan dat beslist wordt dat een vrouw haar haar wordt afgeschoren, omdat ze haar man bedriegt, terwijl iedereen toekijkt. Er wordt ook gestreefd naar zoiets als het 'nirvana'. Soms had ik wat het gevoel dat de samenleving iets tussen boedhisme en communisme is. Toch is er echt veel vrijheid (homo's mogen er bijvoorbeeld perfect trouwen, iets wat in de rest van panama een zwaar taboe is). Later op facebook volgen foto's, zo kunnen jullie zijn wat de typische klederdracht is en hoe ik gedanst heb daar. Mijn camera is jammer genoeg kapot gegaan de 2de dag, dus het wordt even wachten om foto's van reisgenootjes te stelen.

Kunas leven van de visvangst (mannen) en het verkopen van molas, handwerken (vrouwen). Deze laatste groep schijnt het meest geld in het laatje te brengen.

Nee dit is niet van het internet gehaald. Een eiland voor ons alleen.

Morgen begint Carnaval hier. 5 nachten en 4 dagen. Nu jullie moeten weten dat het hele jaar lang gepraat wordt over deze dagen. Ik kan me er op dit moment nog niet veel bij voorstellen, maar het is ongetwijfeld de gebeurtenis van het jaar. Om maar een idee te geven: niemand werkt en het alcoholverbruik in Panama schijnt groter te zijn in deze dagen dan in het hele jaar samen.
Verslag volgt...

Dan nog dit: een beetje jammer: mijn broer Valen is teruggekeerd naar Argentinië om te studeren. Ik ga hem missen.

Vriendjes ik ben fier op jullie trouwens, de resultaten mogen er zijn!

Liefs