vrijdag 7 november 2008

Het Vaderland

Hola, sopaaaaaa! ( zo groet de jeugd, vertaald zoiets als what's up?!)

Ik heb een Panamees trouwfeest meegemaakt! Het was wel ongelooflijk ver reizen (5u in bus), maar het was echt superfijn. Niet alleen de trouw zelf, maar de groene bergachtige landbouwprovincie (Chiriqui), waar de trouw doorging was op zich al de moeite. Ik zag trouwens dat ananassen groeien zoals aardappelen op velden. Onder ons gezegd en gezwegen: ik dacht eerder dat ananassen van de bomen vielen zoals mango's. Hebben ze me daarmee uitgelachen! Dan de trouw zelf: Hoe ging ik gekleed? zie foto, bedenk er alleen nog rode lipstift bij, ik was toen namelijk nog in de overweeg-fase. Rijst bij het buitenkomen uit de kerk, lekker eten, het bruidsboeket gooien, reuzebruidstaart, dat waren allemaal zaken die me min of meer zoals een Belgische trouw leken. Verschil was het soort muziek. Geen overromantische slows, maar vrolijke Latino dansmuziek. Zeer typisch voor een Panamese trouw is de murga, een 30min durende dans waarbij de vrouwen een masker opzetten en een kralenketting dragen en de heren een carnavalhoed. Ik heb veel complimentjes gekregen op mijn dansstijl! Panamesen zijn trouwens echt geen wijndrinkers: mijn mama deed ijsblokjes in haar wijn!


Vorige week vrijdag ging ik met mijn klasje naar het nationaal park in Panama City en naar de dierentuin. Een keileuke dag: ik ben echt al een deel van de klas, echt mijn uniefmakkers zijn zalig! Ik heb een aantal prachtige bloemen en bomen gezien en heb ook geleerd dat Panamesen in eigen land grotere toeristen zijn dan ik het Belgje. Die nemen foto's van alles! (Ik meen me te herinneren dat Ruthie ook zoiets zei over de Peruaantjes).





Tegenwoordig wachten we niet meer af tot AFS activiteiten organiseert voor ons, we organiseren ze zelf! Hecht groepje nog AFS Penonome, buiten de 2 timide Duitse meisjes die nooit zin hebben om te komen. Met de banana (zo heet dat rood spul) zijn we wat gaan racen op de zee en later die dag zijn we ook reuze-althans naar mijn maatstaven-krabben gaan vangen, die ik heb durven vasthouden. Ja toch wel fier! Verschillenden van mijn vriendjes hebben verschillende lelijke schaafwonden, want de zee was heel wild en het was redelijk moeilijk de rotsen te beklimmen, maar ik heb chance gehad.



Deze week had ik vakantie omdat Panama het alweer tijd vond om te feesten! reden: Panama sinds 1903 onafhankelijk van Colombia.
De traditionele straatventers met hun kauwgom, chips of speeltjes verkopen tegenwoordig vlaggen, vlaggen en nog eens vlaggen van Panama om de huizen mee te toornen. Ja na de overwinning van Panama in Latin American Idol maakte ik alweer een golf van nationalisme mee hier. November de maand van het vaderland! Naast de officiële feestdag 3 november en de dag van de vlag 4 november herdenken heel veel steden/dorpen wel 1 of andere persoon die die onafhankelijkheid een duwtje in de rug heeft gegeven, waardoor het erop neerkwam dat ik 3,4,5 en 6 november parades hebben mogen aanschouwen. (waarvan de 6de hier in Penonome). 's Avonds mocht ik me dan nog eens laten gaan op reggaeton! Meer foto's van de paraderende en zwetende jongens en meisjes in hun dure uniformpjes volgen later op facebook.




Ik heb trouwens vandaag mijn huis laten overstromen. De wasmachine hier moet je laten vollopen, zoals je dat bij een bad doet... Inderdaad, ik met mijn chaotisch hoofd ben dat helemaal vergeten. Keuken, Living, waskot en logeerkamer: een plonsbad. Mijn mama, die de sporen natuurlijk nog zag toen ze thuiskwam, kon er gelukkig mee lachen. Ik nu ook.
Oja ik kreeg redelijk wat reacties dat het lijkt alsof ik nooit naar school ga! Doe ik wel hoor! Ik heb al een presentatie over het klimaat en toerisme in België gegeven, wat onthaald is met een aplaus. Er komt nog een presentatie over literatuur in België aan ook. Uiteraard in het Spaans dit alles. Heb ook al eens een namiddag keihard gestudeerd, omdat ik zin had om eens een test mee te maken en het onderwerp (etnografische groepen in Panama) me wel aansprak.
Het allerliefste en tot de volgende!